હું શું કહું?
કહેવાનુ તો મોટા કવિઓને હોય. અને હું તો કવિ નથી. હા, વિચારો કરું છુ.
અને ક્યારેક મને હાથતાળી આપીને ભાગંભાગી કરતા વિચારોને કાન પકડીને કાગળ પર મુકી દઉ છુ,
અને આ બધુ રચાય છે.
આમાં ઉછળતા,હસતા, સરતા, દોડતા, રડતા, રડાવતા બધા તોફાની ટાબરીયાઓ છે,
જે મારા જ સંતાન છે, મેં જ એમને જન્મ આપ્યો છે, આવો, મળો
મારા બાળકોરૂપી લાગણીઓને...............
લાગણીઓના દેશમા,
પતંગીયાની પાંખ પર બેસીને પધારો,
આપનુ સ્વાગત છે.........
4 comments:
grt....keep it up....
sache....
સરસ !?
તમારી સુંદર લાગણીઓના દેશમા,ગુજબ્લોગની પાંખ પર બેસીને આવ્યો...મને મૌલિક સર્જન ગમતું રહ્યું છે..તમારા જેવા પારદર્શક વિચારો ધરાવતા સર્જક્નું ગુ્જરાતી બ્લોગ જગતમાં સ્વાગત છે.
ધોમધખતો સૂરજને વૈશાખના વાયરા,
તેમા કોયલના ટહૂંકાને તારી ફરફરતી આવી યાદ.
like this? right?
you really wrire very well.
keep it up..
Post a Comment